Ontvangen, om van daaruit te kunnen geven

Vandaag gaf ik een collega een voetmassage. Even samen de tijd nemen, vaardigheden overbrengen, maar ook tijd voor ontspanning aan het einde van een drukke werkdag.

Mensen in de zorg zijn vaak mensen die altijd maar bezig zijn. Om goed te doen voor die ander. Om een lichtpuntje voor die ander te zijn.

Maar wat doe jij om jouw vuurtje te laten branden? Zodat je steeds een lichtpuntje kan zijn.
Kan je zelf ook ontvangen? Als je iemand bent die graag geeft kan het soms moeilijk zijn om zelf te ontvangen.

Wat heb jij nodig?
Weten dat je gewaardeerd wordt, door je patiënten, je collega’s, je leidinggevende en de maatschappij.
Soms is het genoeg om die glimlach op het gezicht van die ander te zien, een schouderklopje, een compliment krijgen.

Een compliment ontvangen, kan jij dat? Het is een kunst om iets van iemand op een mooie manier te ontvangen. Soms lukt dat niet. Is er geen balans tussen geven en ontvangen. Komen woorden niet aan en lukt dat met aanraking beter. Even een genietmomentje. Waarmee jij jezelf oplaad, je vult om je vanuit die plek weer aan de ander te kunnen geven.

Gun jij jezelf ook zo’n momentje? Klop dan eens bij mij aan.
Als ik niet in de buurt ben, zoek dan iemand die jouw hand wil masseren.